"Niechaj tylko to jedno pamiętają o nas,
Żeśmy padli za wolność, aby była prawem."

20 listopada 2013 roku w ramach lekcji historii młodzież z klas III TŻ, II LOog, II TŻ i II WzwC wraz z nauczycielami: Joanną Wlazło, Anną Kamińską i Jarosławem Kaprzykiem zwiedziła Muzeum Więzienia Pawiak. W niezwykle ciekawy sposób uczniowie zapoznali się z historią tego ważnego dla Polaków miejsca.

Budynek Muzeum wzniesiono na ocalałych fundamentach podziemnych kazamat VII i VIII oddziału więzienia, wysadzonego przez Niemców w sierpniu 1944 roku. W skład zespołu pomnikowego Muzeum Więzienia Pawiak wchodzą: filar stanowiący fragment bramy wjazdowej, Pomnik Drzewa Pawiackiego - brązowa kopia słynnego wiązu, świadka historii, na którym rodziny ofiar od 1945 roku umieszczały tabliczki epitafijne. O deportacjach do obozów przypominają postawione w ostatnich latach na dziedzińcu zewnętrznym przez byłych więźniów tablice memoratywne.

Ekspozycja obejmuje cały okres funkcjonowania więzienia, ale najwięcej miejsca poświęcono czasom najokrutniejszym w jego historii - latom niemieckiej okupacji 1939-1944, kiedy Pawiak stał się symbolem martyrologii, a jednocześnie symbolem bohaterstwa i bezgranicznego poświęcenia setek tysięcy polskich patriotów. Zasadniczą część ekspozycji stanowi zrekonstruowany w 1965 roku niemal w całości korytarz więzienny oddziału VII.

Młodzież udała się również do Mauzoleum Walki i Męczeństwa - muzeum mieszczącego się w dawnej siedzibie Gestapo w alei J.Ch. Szucha 25, które jest najlepiej zachowanym w Warszawie miejscem hitlerowskiej kaźni Polaków.

Uczniowie obejrzeli projekcję multimedialną, przyjrzeli się prezentacjom historycznym ukazującym interaktywne przedstawienie trasy, jaką z Pawiaka na Szucha pokonywały ciężarówki z więźniami oraz usłyszeli czytane przez aktorów grypsy i relacje więźniów. Najbardziej poruszającą dla nich była etiuda -Wola przetrwania- pokazująca upadającego i podnoszącego się więźnia. Wyświetlana w miejscu, w którym w czasie wojny znajdowało się przejście z więzienia śledczego do gmachu głównego. Tędy wprowadzano i wyprowadzano zatrzymanych, a pod ścianą Niemcy składali ciała osób zamordowanych podczas śledztwa. Zwrócili również uwagę na wyryty na ścianie celi nr 6 napis:

Łatwo jest mówić o Polsce
Trudniej dla niej pracować
Jeszcze trudniej umrzeć
A najtrudniej cierpieć

Ostatnim punktem naszej wycieczki była wizyta na Cmentarzu Powązkowskim, gdzie uczniowie zapalili znicze na grobach żołnierskich oraz spacerowali Aleją Zasłużonych, która powstała na tyłach katakumb w 1925r. z grobami sławnych Polaków, głównie pisarzy, malarzy, rzeźbiarzy, śpiewaków operowych, czy aktorów.

Wyjazd do Warszawy jest jednym z zadań realizowanych w ramach projektu edukacyjnego pt. "O tym nie można zapomnieć- spotkanie z kobietami, które przeszły piekło obozów i łagrów" przygotowanego przez Instytut Pamięci Narodowej. Nasza szkoła przyjęła zaproszenie i zgłosiła się do projektu. Dzięki temu uczniowie mają niepowtarzalną szansę, na poznanie świadków historii.